Linux da Network Adapter Teaming

Merhaba,

Konuyla ilgili detaylı bir makaleye ulaştım bunun sizin için kullanışlı olacağını düşünüyorum. Lütfen buna bir göz atın.

Linux Kanal Bağlantısı Arayüzleri

Linux, yöneticilerin bağlama çekirdek modülü ve kanal bağlama arayüzü adı verilen özel bir ağ arayüzü kullanarak birden çok ağ arayüzünü tek bir kanala bağlamasına olanak tanır. Kanal bağlama, iki veya daha fazla ağ arayüzünün tek bir arayüz olarak çalışmasını sağlayarak eşzamanlı olarak bant genişliğini artırır ve yedekleme sağlar. Uyarı: Ağ anahtarları olmadan doğrudan kablo bağlantılarının kullanımı bağlama için desteklenmez. Burada açıklanan yük devretme mekanizmaları, ağ anahtarları olmadan beklendiği gibi çalışmaz.

Active-backup, balance-TLB ve balance-alb modları, anahtarın özel bir yapılandırmasını gerektirmez. Diğer bağlama modları, bağlantıları toplamak için anahtarın yapılandırılmasını gerektirir. Örneğin bir Cisco anahtarı Mod 0, 2 ve 3 için EtherChannel gerektirir ancak Mod 4 için LACP ve EtherChannel gereklidir. Anahtarınızla birlikte verilen belgelere ve kernel-doc paketindeki bonding.txt dosyaya bakın.

Bağlama Çekirdeği Modülünün takılı olup olmadığını kontrol edin.
Red Hat Enterprise Linux 6'da bağlama modülü varsayılan olarak yüklenmez. Kökte aşağıdaki komutu kullanarak modülü yükleyebilirsiniz:

~]# modprobe --first-time bonding

Görsel çıkış olmaması, modülün çalışmadığını ve artık yüklendiğini gösterir. Bu etkinleştirme sistem yeniden başlatmaları arasında değişmez. Kalıcı modül yüklemenin açıklaması için 31.7, "Kalıcı Modül Yükleme" bölümüne bakın. BONDING_OPTS yönergesi kullanılarak doğru bir yapılandırma dosyası verildiğinde, bağlama modülü gerektiği gibi yüklenir ve bu nedenle ayrıca yüklenmesi gerekmez. Modülle ilgili bilgileri görüntülemek için aşağıdaki komutu kullanın:

~]$ modinfo bonding

Modül yükleme ve boşaltma hakkında bilgi için Çekirdek Modülleri ile çalışma. Kanal Bağlama Arayüzü Oluşturma
Kanal bağlama arayüzü oluşturmak için, /etc/sysconfig/network-scripts/ dizini ifcfg-bondN olarak adlandırılır ve N yerine 0 gibi bir arabirim numarası gelir.
Dosyanın içeriği, Ethernet arabirimi gibi hangi arabirim türünün bağlandığıyla aynı olabilir. Tek fark DEVICE direktifinin bondN olmasıdır (N, arayüz numarasıyla değiştirilir). NetworkManager'ın bu aygıtı yapılandırmasını önlemek için NM_CONTROLLED yönergesi eklenebilir.
Örnek ifcfg-bond0 arayüz yapılandırma dosyası

Aşağıda kanal bağlama arayüzü yapılandırma dosyası örneği verilmiştir:

DEVICE=bond0
IPADDR=192.168.1.1
NETMASK=255.255.255.0
ONBOOT=yes
BOOTPROTO=none
USERCTL=no
NM_CONTROLLED=no
BONDING_OPTS="bonding parameters separated by spaces"

Bağın MAC adresi, ağa eklenecek ilk arayüzden alınır. Ayrıca gerekirse HWADDR direktifi kullanılarak da belirlenebilir. NetworkManager'ın bu arabirimi denetlemesini istiyorsanız, NM_CONTROLLED=no yönergesini kaldırın veya yes olarak ayarlayın ve TYPE=Bond ve BONDING_MASTER=yes ekleyin.
Kanal bağlama arayüzü oluşturulduktan sonra, birbirine bağlanacak ağ arayüzleri, yapılandırma dosyalarına MASTER ve SLAVE yönergeleri eklenerek yapılandırılmalıdır. Kanala bağlı arabirimlerin her biri için yapılandırma dosyaları neredeyse aynı olabilir.
Örnek ifcfg-ethX bağlı arabirim yapılandırma dosyası

Bağlı iki Ethernet arayüzü kanalı bağlanıyorsa, hem eth0 hem de eth1 aşağıdaki gibi olabilir:

DEVICE=ethX
BOOTPROTO=none
ONBOOT=yes
MASTER=bond0
SLAVE=yes
USERCTL=no
NM_CONTROLLED=no

Arayüzler yapılandırıldıktan sonra bağlantıyı etkin hale getirmek için ağ hizmetini yeniden başlatın. Kökte aşağıdaki komutu kullanın:

~]# service network restart

Bir bağlantının durumunu görüntülemek için aşağıdaki biçimde bir komut yayınlayarak /proc/ dosyasını görüntüleyin:

cat /proc/net/bonding/bondN

Örneğin:

~]$ cat /proc/net/bonding/bond0
Ethernet Channel Bonding Driver: v3.6.0 (September 26, 2009)

Bonding Mode: load balancing (round-robin)
MII Status: down
MII Polling Interval (ms): 0
Up Delay (ms): 0
Down Delay (ms): 0

Önemli: Red Hat Enterprise Linux 6'da, bağlama çekirdek modülü için arayüze özgü parametreler, ifcfg-bondN arayüz dosyasındaki BONDING_OPTS="bağlama parametreleri" direktifinde boşluklarla ayrılmış bir liste olarak belirtilmelidir. 'da bir bağa özgü seçenekleri belirtme /etc/modprobe.d/bonding.confveya kullanımdan kaldırılan /etc/modprobe.conf dosyasında. max_bonds parametresi arabirime özgü değildir ve bu nedenle gerekirse /etc/modprobe.d/bonding.conf aşağıdaki gibi:

options bonding max_bonds=1

Ancak, ifcfg-bondN dosyaları BONDING_OPTS yönergesiyle birlikte kullanılırken max_bonds parametresi ayarlanmamalıdır, çünkü bu yönerge ağ komut dosyalarının gerektiği gibi bağ arayüzleri oluşturmasına neden olur.
/etc/modprobe.d/bonding.conf dosyasında yapılan herhangi bir değişiklik, modül bir sonraki yüklenene kadar geçerli olmaz. Çalışan bir modül önce boşaltılmalıdır.

Birden Fazla Bağ Oluşturma Red Hat
Enterprise Linux 6'da, her bağ için BONDING_OPTS yönergesini içeren bir kanal bağlama arayüzü oluşturulur. Bu yapılandırma yöntemi, çok sayıda bağlama aygıtının farklı yapılandırmaları olması için kullanılır. Birden çok kanallı bağlama arayüzleri oluşturmak için aşağıdakileri yapın:
BONDING_OPTS yönergesi ile birden fazla ifcfg-bondN dosyası oluşturun; bu yönerge, ağ komut dosyalarının bağ arayüzlerini gerektiği gibi oluşturmasına neden olur.
Bağlanacak ve SLAVE yönergesini içerecek mevcut arayüz yapılandırma dosyalarını oluşturun veya düzenleyin.
Bağlanacak arayüzleri, bağımlı arayüzleri, MASTER direktifi aracılığıyla kanal bağlama arayüzlerine atayın.
Birden fazla ifcfg-bondN arabirim yapılandırma dosyası
örneği Aşağıda, kanal bağlama arabirimi yapılandırma dosyasının bir örneği verilmiştir:

DEVICE=bond
N IPADDR=192.168.1.1
NETMASK=255.255.255.0
ONBOOT=yes
BOOTPROTO=none
USERCTL=no
NM_CONTROLLED=no
vBONDING_OPTS="bonding parameters separated by spaces"

Bu örnekte, N harfini bağlama arayüzü numarası ile değiştirin. Örneğin, iki bağ oluşturmak için ifcfg-bond0 ve ifcfg-bond1 olmak üzere iki yapılandırma dosyası oluşturun.
Örnek ifcfg-ethX bağlı arabirim yapılandırma dosyasına göre bağlanacak arabirimleri oluşturun ve bunları MASTER=bondN yönergesini kullanarak gerektiği gibi bağlı arabirimlere atayın. Örneğin yukarıdaki örnekten devam edersek her bir bağlantı için iki arayüz gerekiyorsa iki adet bağlantı için dört adet arayüz yapılandırma dosyası oluşturun ve ilk ikisini MASTER=bond0 kullanarak ve diğer ikisini MASTER=bond1 kullanarak atayın.

Umarım bu yardımcı olur!